Onca Yoksulluk Varken, Emile Ajar’ın aynı adlı romanından uyarlanan, 2020 yapımı dram film.
Yahudi soykırımından sağ kurtulan bir kadın olan Rose, yaşlılık döneminde kendi evinde fahişelerin çocuklarına ve kimsesiz çocuklara bakarak hayatını sürdürür. Kendini soyan 12 yaşındaki siyahi bir göçmen olan çocuğun, gönülsüz de olsa bakımını üstlenir.
Sonrasında Rose ve çocuk arasında duygusal bir bağ oluşur. Bana kalırsa bu duygusal bağ biraz eksikti, daha dolu dolu olaylara bağlı bir iletişim ve bağ kurulabilirdi. Bir buçuk saat olduğu için yine de sıkılmadan izledim.
Çocuğun hayali bir aslan yaratıp onunla sarılması, sonrasında Rose’yle tanışınca halüsinasyonları görmeyi bırakması, insan olarak sevgi ve yakınlığa ne kadar muhtaç olduğumuzu gösteren güzel bir detaydı.
Okuduğum yorumlarda, kitabın filmden çok daha güzel olduğu söyleniyor, yakın zamanda temin edip okumayı düşünüyorum. 